Fotografie cyklu „Perspektywa” prezentują, zredukowane do bieli, szarości i czerni, dwa światy: świat kształtów przyrody oraz świat kształtów właściwych dokonaniom człowieka.
P r z y r o d a w swej permanentnej mechanice tworzy kształty obłe, „miękkie”, pozbawione pośpieszności trwania.
C z ł o w i e k, funkcjonujący w mikroskopijnej wobec przyrody skali czasu, tworzy konstrukcje o kształtach zdecydowanych, noszących na sobie znamię działania spowodowanego potrzebą chwili.
Na zaproszenie Jerzego Olka fotograficznego zrealizowania idei „Perspektywy” podjąłem próbę analizy tych dwóch światów.
Fotografie przedstawiają dwa światy obiektywnie istniejące lecz, jako obrazy są jednocześnie przekazem o subiektywnym świecie ich autora, przyporządkowującego rzeczywistość, istniejącą poza nim, potrzebom kreowania j e g o idei.
Tomasz Sobecki
